Internationaal Kort Nieuws
Europese rechtbanken vrijwaren vrijheid
De geschiedenis toont aan dat elke nieuwe religieuze beweging heeft moeten vechten voor haar ‘plekje onder de zon’. Mensen staan dikwijls sceptisch tegenover nieuwe ideeën, en traditionele religies en overheden gedragen zich dikwijls intolerant tegenover wat volgens hen het status-quo bedreigt. Het verhaal van Scientology, en andere bewegingen die vandaag actief zijn in Europa, is niet anders. Maar anders dan de tijden waarin dergelijke veldslagen werden uitgevochten te vuur en te zwaard, gebeurt dit vandaag, gelukkig maar, in de tempels van het gerecht, gebaseerd op de wetten die ontwikkeld werden aan de hand van de ervaring van de geschiedenis. Waar dergelijke wetten worden toegepast, worden de mensenrechten van alle burgers versterkt. Daarom rapporteren we jullie omtrent deze resultaten van Scientology Kerken en andere organisaties.
Nederland |
Een objectief onderzoek naar de aard van Scientology als religie toont duidelijk aan dat zij dezelfde behandeling verdient die de overheid bij andere religieuze instellingen aanvaardt. Tot deze conclusie kwam de derde meervoudige belastingkamer van het Amsterdamse gerecht. Deze unanieme uitspraak op 25 januari 2002 volgde op een intensief onderzoek van de situatie, de geschriften en de activiteiten van de Scientology-kerk in Nederland.
De rechtbank moest uitmaken of de Scientology-kerk van Amsterdam onder de criteria voor non-profitorganisaties viel. Volgens de uitspraak bewijzen de vastgestelde feiten dat de Scientology-kerk een organisatie is die voor het algemeen belang van de samenleving werkt. Na analyse van de fundamentele principes en de caritatieve acties van de religie besloot de rechtbank dat het de bedoeling van de Scientology-kerk is haar religie te verspreiden, zoals zij zelf vermeldt, en dat de kerk volgens haar eigen statuten werkt.
De rechters benadrukten dat het onderscheiden van oudere en nieuwe religies, met als doel hun religieuze status te kwalificeren, geen wettelijke basis heeft. Deze uitspraak bevestigt de conclusies van tal van gerechtshoven en belastingdiensten, in andere landen.
Frankrijk |
Het feit dat de stad zich steunt op de conclusies van het parlementair rapport is “duidelijk onwettig”
Twee administratieve rechtbanken deden uitspraken die overwinningen voor religieuze vrijheid en individuele rechten in Frankrijk betekenen. Daarbij verklaarden beide dat een parlementair rapport van 1996, waarin een zwarte lijst werd opgesteld van meer dan 170 kleinere religies en filosofische groepen, geen wettelijke grond heeft en dat het de discriminatie van stadsambtenaren niet kan verantwoorden.
Het parlementair rapport, dat oorspronkelijk door een kleine groep extremistische politici was bedacht, werd in Frankrijk gebruikt om een sfeer van wat men noemt “religieuze heksenjacht” te scheppen, wat bij internationale mensenrechtenautoriteiten voor een schandvlek op het Franse blazoen zorgde.
De eerste uitspraak van 21 februari 2002 van het Administratieve Gerechtshof te Rennes verplichtte de stad Lorient een publieke ruimte te verhuren aan de plaatselijke Getuigen van Jehovah. De stad had dit geweigerd op basis van het parlementair rapport waarbij deze religie als een sekte werd geklasseerd. De rechtbank vond “de beslissing van de stad Lorient, die niet kon steunen op een rapport dat geen normatieve waarde heeft, duidelijk onwettig”.
Het Gerecht berispte het stadsbestuur ook omdat het de aanvraag van Jehovah’s Getuigen om een ruimte te huren tot acht maanden uitstelde, om ze vervolgens te weigeren. Het Gerecht maakte ook de bedenking dat Lorient al sinds 1991 een ruimte aan Jehovah’s Getuigen verhuurde en dat de plotse ommezwaai van de gemeenteraad neerkwam op “een ernstige inperking van de vrijheid van samenkomst en vereniging”. De stad werd veroordeeld tot het betalen van 800 Euro aan Jehovah’s Getuigen voor de gerechtskosten.
In de tweede zaak van 30 mei 2002 vernietigde de Administratieve Rechtbank van Poitiers een besluit van de stad La Rochelle uit oktober 2001, waarbij zij de verhuur van een gemeentelijke zaal voor de lokale bijeenkomsten van Jehovah’s Getuigen weigerde. Net als in Lorient baseerde de stad haar beslissing op het parlementaire rapport van 1996, waarin de religie op een zwarte lijst van kleine religies en filosofische groepen werd gezet. Het Administratief Gerecht verklaarde dat “dit rapport, dat geen wettelijke waarde heeft, niet kan dienen als grond voor de beslissing van de stad”.
Rechter verwerpt politiek dossier wegens gebrek aan bewijs.
Op 26 juli 2002, verwierp een Parijse rechter een 13 jaar oude, politiek gemotiveerde zaak tegen de Scientology-kerk, omdat er sinds de zaak in 1989 werd geopend, geen bewijzen werden aangevoerd die deze juridische procedure verder konden wettigen. Het dossier was geopend op basis van één enkele klacht van een ontevreden lid en werd ondanks gebrek aan bewijzen lang na de verjaringstermijn open gehouden. Een woordvoerster van de Scientology-kerk in Frankrijk noemde de beslissing “een overwinning die lang over tijd was” en verklaarde dat de Kerk er naar uitkeek haar middelen meer te kunnen inzetten voor haar vele gemeenschaps- en sociale verbeteringsprogramma’s.
Duitsland |
Het Federale Grondwettelijke Hof van Duitsland vestigde een nieuw precedent voor de democratische vrijheid, toen het op 30 juli 2002 discriminerende propaganda vanuit ambtenaren jegens religieuze en filosofische bewegingen verbood.
De beslissing, die specifiek betrekking heeft op de negatieve overheidspropaganda omtrent twee kleinere religieuze/filosofische bewegingen in het land - de Osho beweging (voorheen bekend als Bhagwan) en Transcendentale Meditatie - beslechtte het pleit in het voordeel van laatstgenoemden na juridische procedures, die respectievelijk sinds 1990 en 1989 aansleepten.
Het Federale Grondwettelijke Hof herriep uitspraken van lagere gerechtshoven en vond dat de uitingen van de overheid, die deze groepen bestempelden als “destructieve sektes”, “pseudo-religie” en “betrokken bij manipulatie van leden”, hiervoor onvoldoende basis hadden en daardoor de grenzen van toelaatbare kritiek van de overheid te buiten gingen. Zij raakten aan de garanties van religieuze vrijheid.
Het Federale Grondwettelijke Hof stelt hiermee belangrijke en duidelijke beperkingen aan dergelijk misbruik door de overheid. Het vrijwaart het beginsel van respect voor andermans geloof als een basis voor een democratisch bestuur.
Hamburg moet religieuze vrijheid respecteren
In een uitspraak van 12 juli 2002 benadrukte het Administratieve Beroepshof van het Duitse Hamburg dat de Scientology-kerk van de rechten en bescherming inzake religieuze vrijheid zoals vervat in de bepalingen van Artikel 4 van de Duitse grondwet dient te kunnen gebruik maken.
De beslissing was het gevolg van een beroep van Kerk tegen een uitspraak van het Hamburg Midden District, die de Kerk een speciale vergunning ontzegde om een tent op te trekken op een publieke plaats, waar zij informatie van hun internationaal vrijwilligerswerk publiek wilde voorstellen.
Het Hof erkende dat de Kerk behandelt dient te worden als een religieuze organisatie zoals gesteld in artikel 4 van de Duitse grondwet, dat religieuze vrijheid garandeert. Het stadsbestuur kon dus onmogelijk haar weigering van een vergunning volhouden. Het Hof besliste dat de stad vergunningen aan groepen als Scientology moet geven, omdat zij het recht hebben anderen over hun geloof te informeren.
Over heel Duitsland hebben rechtbanken na onderzoek van de feiten herhaaldelijk de religieuze status en de rechten van Scientology erkend.
|
||
